நினைவலைகள்

எழுத படிக்கத் தெரியாதவர்கள்; நான், நீ என்று போட்டி போடுபவர்கள்; குடும்பத்தோடு கோதாவில் இறங்குபவர்கள்; தினந்தோறும் இல்லையென்றாலும் வாரத்தில் இரண்டு நாட்களாவது உண்டு; முண்டியடித்துக்கொண்டு ஓடுவார்கள் - முதலில் இடம் பிடிக்க; தாமதித்தால் ஒரு துளி கூட கிடைக்காது. பார்ப்பதற்கு அநாகரிகமாக இருக்கும்; ஆனால் என்ன செய்வது? சிலரது வாழ்க்கையில் இரண்டற கலந்துவிட்ட நிகழ்வு. என்ன புரிந்ததா? குழாய் "அடி" சண்டையைத்தான் சொல்கிறேன்.

மெத்தப் படித்தவர்கள்; தீபாவளி மட்டுமல்லாமல் தினந்தோறும் புத்தாடை அணிபவர்கள்; நுனி நாக்கில் ஆங்கிலம் பேசுவார்கள்; பாலசந்தர் படங்களில் வருவதுபோல் எல்லோரும் ஒருசேர பேசுவார்கள்; ஒரு முடிவுக்கு வர வெகு நாட்களாகும்; 50% நபர்கள் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே வெளிநடப்பு செய்வார்கள்; இதைப் பார்ப்பதற்கும் அநாகரிகமாகத்தான் இருக்கும்; என்ன செய்வது! நம் நாட்டின் பாராளுமன்றத்தின் நிலை ஐ.சி.யு வில் இருப்பதுபோல் கவலைக்கிடமாகத்தான் இருக்கிறது.